Geweld in de islam tegen heidenen

"Legitimeert de Koran het gebruik van geweld tegen niet-moslims?"

Veel mensen in West-Europa denken dat de İslam geweld tegen vrouwen en niet-moslims aanspoort en zelfs verheerlijkt. Maar is dit ook wel het geval of is hier sprake een West-Europese propaganda strijd tegen de İslam? Als we eerst kijken naar de passages die men misbruikt op de West-Europese televisie en kranten om de Moslims in een kwaad daglicht te plaatsen, dan zien we dat deze teksten inderdaad gebaseerd zijn op verzen uit de Koran. Als voorbeeld kunnen we de volgende verzen bekijken:

2-191. En doodt hen, waar gij hen ook ontmoet en drijft hen uit, vanwaar zij u hebben uitgedreven; want vervolging is erger dan doden. En bevecht hen niet nabij de heilige Moskee, voordat zij u daarin bevechten. Maar indien zij u bevechten, bevecht hen dan - zo is de vergelding voor de ongelovigen.1

9-5. Wanneer de heilige maanden voorbij zijn, doodt dan de afgodendienaren waar gij hen ook vindt en grijpt hen en belegert hen en loert op hen uit elke hinderlaag. Maar als zij berouw hebben en het gebed houden en de Zakaat betalen, laat hun weg dan vrij. Voorzeker, Allah is Vergevensgezind, Genadevol.2

De vertaling zoals deze luidt in “De Koran”, door Fred Leemhuis, zal ik nu vervolgens hieronder aan u laten zien:

2 Soerat Al-Bakara (191). Doodt hen waar jullie hun aantreffen en verdrijft hen waarvandaan zij jullie verdreven hebben. Verzoeking is erger dan te doden. Strijdt niet tegen hen bij de heilige moskee, zolang zij daarin niet tegen jullie strijden. Als zij tegen jullie strijden, strijdt dan tegen hen; zo is de vergelding voor de ongelovigen.3

9 Soerat At-Tauba (5). Als de heilige maanden zijn verstreken, doodt dan de veelgodendienaars waar jullie hen vinden, grijpt hen, belegert hen en wacht hen op in elke mogelijke hinderlaag. Maar als zij berouw tonen, de salaat verrichten en de zakaat geven, legt hun dan niets in de weg. God is vergevend en barmhartig.4

De verzen in hoofdstuk 2 Soerat Al-Bakara gaan vooral over de plichten van Moslims, zoals de Ramazan, en dergelijke. De vers erna vermeldt echter wel dat zodra de vijand ophoudt met vechten, jij (als Moslim) ook moet ophouden met vechten omdat God vergevingsgezind, barmhartig en liefhebbend is. Ook tegen zijn vijanden.

In hoofdstuk 9 Soerat At-Taubakomt het bovenstaande terug in de verzen, de vers na het bovenstaande vers zegt namelijk dat een Moslim “veelgodendienaars” moet beschermen als deze erom vraagt. Ook hier komt de nadruk op de vergevingsgezindheid, barmhartigheid en liefde van God. Er zijn namelijk allemaal regels, uitzonderingen, toepassingen en maatregelen waar de niet-Moslims onder vallen en zo van de bescherming van God genieten. Dit komt bijvoorbeeld terug in de bovenstaande vers 5 in hoofdstuk 9 Soerat At-Tauba, waarin het volgende staat. Namelijk dat “als zij berouw tonen, de salaat verrichten en de zakaat geven, hun dan niets in de weg gelegd kan worden. Dit omdat God vergevend en barmhartig is.”

We moeten deze teksten in de Arabische wereld van toen plaatsen. De Koran werd geintroduceerd in een samenleving die geen orde kende en al eeuwenlang in het teken van oorlog stond. We kunnen hierbij denken aan de voorgaande Mesopotamische beschavingen zoals de bekende Assyriërs, Babyloniërs, Choerrieten, Hurrieten, Mitanniërs, Hethieten, Egyptenaren, Perzen, Meden, Filistijnen, Joden, Parthen en Sumeriërs.
Als ook de buitenlandse invallers zoals Grieken, Macedoniërs, Romeinen, Feniciërs en Kassieten, die het gebied enkele jaren overheersten.
Verder heb je ook nog de kleinere en onbekendere groepen zoals Akkadiërs, Urrieten, Amorieten, Guteeërs, Hyksosiërs, Kaskeeërs, Arameeën, Chaldeeën en Zeevolken.

Omdat vrijwel al deze volkeren leefden voor en dankzij oorlog, had dat gebied een harde en doorgewinterde cultuur. Dit komt ook goed naar boven in het heilige boek van de Joden waarin de volgende teksten staan, zoals de volgende onderstaande verzen.
Als we nu eerst even het Oude Testament, een Heilig Boek van onder meer de Joden, bekijken; dan zien we de volgende teksten die ook als “moordlustig” bestempeld kunnen worden tegenover de zogenaamde vijanden.

• “Dood nu alle jongens en alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad. Alleen de jonge meisjes mogen blijven leven.” (Numeri 31:17-18)5
• “Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden. Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen. Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren. Als de HERE, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner; de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden. Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen. Want in die steden mag u niemand sparen; vernietig alle leven. U moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de HERE, uw God. Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun gruwelijke gebruiken.” (Deuteronomium 20:10-18)6

Raar, maar waar. En wat zien we als men even naar het Nieuwe Testament, het Heilig Boek van de Christenen, kijkt? De Christenen zijn ook in hetzelfde gebied als de Joden en Arabieren gevormd en delen daardoor dezelfde ideeën wat betreft oorlog en vrede.

• “Denk niet dat IK ben gekomen om vrede op aarde te brengen. Nee eerder een zwaard. Ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, tussen schoonmoeder en schoondochter.” (Matheus 10:34-35)7
• ”Wie veel heeft, krijgt er meer bij. Wie weinig heeft, raakt ook dat beetje nog kwijt. En breng nu mijn vijanden, die in opstand zijn gekomen, hier en dood hen voor mijn ogen!” (Lukas 19:26-27)8

Moeten we nu besluiten dat de Heilige Boeken van de Joden en van de Christenen aanzetten tot geweld tegen en moord van aanhangers van een ander geloof? Nee, toch zeker? Dit geldt dan ook voor het Heilige Boek van de Moslims, hoe slecht deze ook door de Westerse media neergezet wil worden als een “slecht en moordlustig” geloof.

Conclusie
In mijn ogen worden de verzen van de Koran dermate uit zijn context, tijd en plaats gerukt dat de moderne mensen het opvatten als een “strijd tussen geloven”. Dit terwijl alle geloven dezelfde kenmerken hebben qua geweld tegen zijn vijanden, namelijk dat ze uitgeroeid moeten worden, tenzij ze zich bekeren. Er zijn zelfs naar mijn mening meer uitzonderingen in de Islam waarbij iemand die niet-moslim is, juist niet zomaar “afgeslacht” kan worden. Als voorbeeld kunnen we hierbij kijken naar het Osmaanse Rijk (1299-1923), die İslamitisch was. In de bevolking van het Rijk gingen er vele bevolkingsgroepen schuil: onder andere Turken, Arabieren, Grieken, Armeniërs, Bosniërs en dus ook Moslims, Christenen en Joden. Door dit simpele feit lieten de Turkse Osmanen, naast de Islamitische wet, bij wet de Christelijke en Joodse minderheden een beschermde plaats innemen. Dit kwam erop neer dat de Christenen en Joden een aparte hoofdelijke belasting moesten betalen. Hiertegenover stond hun recht op bescherming door de Osmaanse regering en weigering van bekering tot moslims. Tegenover de Osmaanse overheid werden ze vertegenwoordigd door hun gezonden religieuze leiders.9

De belangrijkste reden hiervoor was dat de Koran de twee geloven Christendom en Jodendom als voorgangers van de Islam zag. De Islam had ook aspecten van deze twee geloven overgenomen en dit had tot gevolg dat de Moslims de Christenen en Joden ook als ‘mensen van het heilige boek’ zag. Alleen waren ze op ‘een dwaalspoor’ beland, maar er werd
geloofd dat ze vanzelf tot inzicht zouden komen dat de Islam ‘het enige juiste’ geloofsbelijdenis was.

Dit terwijl in de andere twee geloven er minder uitzonderingen zijn waarbij het leven van niet-gelovigen van die geloven, oftewel Moslims, veel minder vaak wordt gespaard. Als voorbeeld kunnen we kijken naar de landen die ruim 450 jaar onder het bewind van de İslamitische Turkse Osmanen leefden, welke van de onderstaande landen is nog İslamitisch of heeft nog een Moslim minderheid binnen de grenzen? Oostenrijk, Hongarije, Italië, Joegoslavië, Bulgarije, Roemenië, Oekraïne, Georgië, Rusland en Griekenland?

Aan de andere kant hebben Turkije, Syrie, Irak, İran, Saudi-Arabie, Yemen, Koeweit, Libanon, Palestina, İsrael, Jordanie, Egypte, Katar en de Verenigde Arabische Emiraten nog steeds tot op heden een relatief grote minderheid Christenen en Joden binnen hun grenzen. Wie gebruikt dus geweld tegen wie? Moslims tegen Christenen en Joden of andersom?

Armand Sağ

17 oktober 2006

© Armand Sağ 2006